حس و حال جالب و جذابی است؛ به پایان رساندن آخرین ساعات از عمر سال خورشیدی و در انتظار ماندن برای آمدن بهار آن هم چه بهاری؛ بهاری که به سبک و سیاق یکی دو سال اخیر تقارن یافته با بهار عبادت و بندگی.
به تعبیر اساتید فرزانه حوزه و دانشگاه، بهار قرآن یعنی رمضانالمبارک با بهار طبیعت مقارن شده و این مساله بیش از هر چیزی، منتظران را به یاد بهار حقیقی میاندازد که ظهور حضرت موعود است.
در روایات حضرات معصومین(ع) نیز که مداقه کنیم به خوبی متوجه می شویم که از بهار به خصوص بهار قلب ها و دل ها سخن به میان آمده که به نظر میرسد، مفهومی فراتر از بهار طبیعت و دگرگونی چهره زمین پس از پایان زمستان دارد، چه آن که در کلام ولی و حجت خدا از بهار حقیقی با عنوان "ربیع الانام" یاد شده یعنی بهار مردمان.
در زیارت حضرت حجت(عج) نیز این چنین زمزمه می کنیم؛ "السلام علی ربیع الانام و نضره الایام" یعنی"درود بر بهار مردمان و شادابی بخش روزها"
این که در آیات نورانی قرآن نیز آمده که "بدانید خدا زمین را پس از مرگش زنده میکند" بخشی از تحلیل و تفسیر آن ناظر به آمدن حضرت مهدی موعود (عج) و طراوت و شادابی به دست آمده در دولت ظهور است و گرنه بهارهای طبیعت که می آیند و می روند و اگر ما غافل از بهار حقیقی باشیم چه سود از این آمدن و رفتن ها!
امام باقر(ع) در حدیث گهرباری می فرمایند: "خداوند منان زمین را زنده میکند به وسیله قائم آل رسول(عج) پس از مرگ آن"
حضرت همچنین در حدیث دیگری تأکید می فرمایند: "خدا زمین را زنده میکند به وسیله قائم آل رسول(ص) که در زمین عدالت را اجرا میکند، پس زمین زنده میشود و اهل آن زنده میشوند پس از مرگشان"
همچنین در احادیث دیگری نیز آمده که در عصر ظهور، تمامی سطح زمین سبز میشود و از شرق تا غرب جز بر زمین گیاه و سبزی نمیروید و بالاتر از این، تصریح شده که در کل کره خاکی یک وجب زمین ویرانه نمیماند، جز این که توسط امام عصر (عج) آباد میشود.
این همه گفتیم و نوشتیم تا تلنگری بر خویشتن بزنیم که در ماه مبارک رمضانی که تلاقی یافته با عید نوروز و بهار طبیعت، از صاحب و ولی نعمتان حضرت بقیه الله الاعظم(عج) غافل نشویم که بی گمان چنین غفلتی مترادف است با خسران بزرگ در دنیا و آخرت و برعکس ارتباط قلبی و دلی با حضرت آن هم در زیباترین شب ها و روزهای سال به معنای زمینه سازی برای کسب سعادت دو سراست.
عید نوروز بر شما مبارک و طاعاتتان مقبول درگاه احدیت
نظر شما